برای اسیران قهر طبیعت در بم - مردمی تان زنده بادا!
زمین دوباره جنبید و سقفی از آسمان به زیر افتاد! سقف در لحظه آوار خویش بر روی خواب شیرین دخترک، می دانست در فروریزی اش، مشقهای نانوشته ای به ضرب عجول خشت و خاک، خط خواهند خورد و دفتری در حسابرسی روز شنبه، از اعتبار خواهد افتاد.
می دانست بر اوج رنگین و چرخان یک توپ، سنگینی خواهد کرد تا نفس در سینه دویدنهای شادمان کودکان حبس شود. و لذتی، میان انتظار و انجام معلق بماند.
می دانست به اندیشه های یک زن، برای چینش سفره یک روز تعطیل، پایان خواهد داد تا کسی دلواپس از طعم یک غذای به فراغت، نگاهش را از نگاه میهمانش، ندزدد. سقف می دانست میان لحظه افتادن و آوار، رؤیای گرده افشانی نخلها را، در بهاری که پیش رو بود، از باور طلایی یک مرد، خواهد شست و با خود تا سکوت بی پایان در هم ریختگی، خواهد کشاند. و راستی اگر زمین نمی جنبید؟
اگر زمین نمی جنبید و اگر سقف همچنان محکم و استوار، بر پایه ها و ستونها ایستاده بود، دخترک دفتر مشقهای آماده را، در کلاس، به یک محک نگاه دقیق معلمش می سپرد، و با بافه گیسوان سیاهش آنقدر بازی می کرد تا یک ستاره زرین کنار خط آخر، بنشیند.
و توپ، از ارتفاعی محدود، به زیر می افتاد و چند قدم آنطرف تر، به انتظاری کوتاه می ماند تا باز بر سر دستهایی تازه سال، بالا رود و بریزد و به شیشه شمعدانی ها که از ترس سرمای دی به گلخانه پناه برده بودند، تلنگر بزند.
اگر زمین نمی جنبید و سقف برپا بود، زن به یاد عطر و طعم یک ضیافت رنگین، در میان آشپزخانه می چرخید و صدای ظرفها را درمی آورد. زن به تجلی خیره کننده خود می اندیشید، و طره تور روی آینه ها را، می آراست.
و مرد، فارغ از شمارش اصله های نخل، خرمای تابستان را روزشماری می کرد و می دانست اگر بادهای مشرقی بوزند، پیشانی درختانش از خوشه های شیرین، آذین می بندند.
زمین اما جنبیده است و اینک از سقف، جز تلی از خشت و خاک، بر جای نیست! بولدزر می چرخد. بولدزر تمام شب، در سوز سرد کویر و در زیر نور لرزان فانوسها چرخیده است. آوار را شکافته است و چیز دندانگیری، به دندانه هایش نیست! از همه هستی یک خانه، تنها دستی و یک انگشتر، نیمی از یک صورت و یک بافه خونالود، بالا می آیند. و آنکه بر حسب اتفاق مانده است! همه بی نیازی خویش را، در زیر سقف فروریخته، جا نهاده است.
اینک اوست با تنی کوفته، ذهنی پریشان، و عالمی از دغدغه و نیاز که اگر ما نجنبیم، و اگر جنبش زمین بر ما پیشی گیرد، معلوم نیست بر حالش چه خواهد گذشت!
مریم صباغ زاده ایرانی
شب بود، پدر خسته از کار طاقت فرسای روزانه برگشت. فردا تعطیل بود.»بابا فردا خونه‌یی!
آره عزیزم! فردا می‌ریم پارک! نه عزیزم! صبح با آبجی بلند شو تا برید پیش مامانی!
آخه بابا! من می‌خوام با تو باشم!« »چشم! تا فردا خدا بزرگه! بذار صبح بشه...«...غم غریبی است. پدرها، مادرها، کودکان و هزاران رویای رنگارنگ، آنانی که هرگز صبح را ندیدند. از همه جنس‌هایی که فکرش را بکنی. چه تلخ! کودکان روستایی با آرزوهای کودکانه‌شان چه ها که نساخته بودند.درد عظیمی است، دیدن تصاویر اندوهناکی که باز ایران زمین را به غم و ماتم کشانده است. ناگهان به گذشته‌ها رفتم.سالها پیش، نیمه‌های شب بود. هنوز ساعت به یک بامداد نرسیده بود. بسیاری در خواب بودند. حداقل آنجا که بعدها به ویرانه‌یی تبدیل شد، همه خواب بودند. ایران، گیلان، رستم آباد...همه چیز در یک چشم به هم زدن ویران شد، انگار کسی صفحه زمین را مچاله کرده بود تا به گوشه‌یی پرتابش کند. صدای شیون، صدای گریه، صدای فریاد و دیگر هیچ. و سال پیش »بویین زهرا« و امروز »بم« و فردا...در شورای تیتر همه اندوهگین‌اند. کسی نای بحث و جدل ندارد. پشت نگاه همه غمی نهفته است.چه باید می‌کردیم! غصه می‌خوردیم!
قصه می‌گفتیم! بر سر چه کسی باید فریاد می‌زدیم!چشمها خیره جعبه جادویی بود. قطره‌های اشک‌به آرامی از گوشه چشمها لرزید و...آرزوها ، زیر خاک ماند، رویاها واژگون شد و اشکها جاری شد...
در سر زمین کرمان چه خبر بود. تنها صدای ناله و اشک و شیون به گوش می‌رسید. آنان صبح را ندیدند و شاید این صبح، صبح رویاهایشان بوده‌است.باید چه می‌کردیم! فقط قلمی داشتیم که گریانش کنیم...
روزبه میرابراهیمی
به مناسبت تولد حضرت عیسی مسیح (ع)
عیسی مسیح پیامبری است که روح بزرگش از ملکوت آسمانهاست و قلب مبارکش ازشهود لاله ها، افق بیکران را درمی گیرد و گیرایی کلماتش دلهای مشتاق را تسلیم می کند.
پیامبری که خود «کلمه» است، متکلم و مخاطب است. از وجهی آیه پاک خدا و حصول نور پاک الهی است. درقرآن کریم، آیاتی درباره سرگذشت و چگونگی خلقت، ظهور و رسالت و شخصیت بزرگ حضرت عیسی بن مریم وجود دارد که دارای حقایق مهم و لطافت و دقایق ارزشمند و درس های آموزنده از تاریخ و حیات سراسر پرخیر و برکت و رحمت این رسول خدا و مادر مقدس و پاکدامنش است. قرآن مجید، عنایت خاصی به بیان شرح حال و اوصاف و فضایل ارزشمند حضرت مسیح(ع) دارد و احوال و سرگذشت او را با تکریم و تجلیل بیان می کند. به همین جهت شرح حال او در 13 سوره قرآن و نام مبارکش در33 آیه ذکر و اشاره شده است.
قرآن کریم، مراحل مختلف زندگانی و قصه شیرین و اعجازگونه حضرت عیسی را از آغاز تولد تا آخرین مراحل زندگی بیان می کند که بهترین سند و دقیق ترین و کاملترین منبع شناخت درباره مقام بلند و سرگذشت پاک و باسعادت این پیامبرخداست.
خداوند متعال بشارت آمدن مسیح را درآیه 45 سوره آل عمران، اینگونه مژده می دهد:
«چون فرشتگان، مریم را گفتند: ای مریم تو را به کلمه ای از خویش، که نامش مسیح عیسی پسر مریم است، بشارت و مژده می دهم، او در دنیا و آخرت، آبرومند و دارای وجاهت و صاحب مقام و از مقربان درگاه خدا می باشد.»
این آیه، ابتدای جریان خلقت مسیح را بیان می کند که با بشارت دادن فرشتگان الهی به مریم آغاز و ازطرف خداوند به مریم بشارت می دهند که خداوند بخشنده مهربان فرزندی به او خواهدداد که نامش مسیح عیسی بن مریم است و در دنیا و آخرت، صاحب مقام و مرتبه و شخصیت و دارای حسن ها و کرامتها و از مقربان و نزدیکان درگاه خداوند خواهدبود.
حضرت عیسی از نشانه های رحمت خداست. خداوند دراین مورد می فرماید: ما عظمت آفرینش و ولادت با اعجاز عیسی بن مریم را از، آیات عظیمه و از نشانه های بزرگ و نیز وجود و رسالت او را برای مردم، مایه خیر و رحمت و هدایت قراردادیم.
خداوند متعال دراین آیه کریمه ضمن اینکه به وجودآمدن و ولادت معجزه آسای عیسی بن مریم را یک امرشدنی و یقینی بیان می کند، این خلقت اسرارآمیز و بسیار شگفت انگیز و توأم با عظمت را از نشانه ها و آیات بزرگ الهی و قدرت مطلقه ذات پاک پروردگار عالم درامر شگفتی خلقت جهان هستی و نظام پیچیده آفرینش می داند و آن را جهت پی بردن مردم جهان به قدرت و عظمت لایزال خود ارائه می نماید و نیز وجود مقدس حضرت عیسی بن مریم را بعنوان یک پیامبر، نشانه رحمت و عطوفت و مایه خیر، برکت، کرامت و هدایت جهانیان معرفی می کند.
عیسی بن مریم ازصالحان است و طبق آیات قرآن کریم، صالح بودن از بزرگترین افتخاراتی است که تمام اوصاف و ارزشهای دیگر انسانی و الهی درآن جمع است و عیسی(ع) نزدخدا دارای مقام بلند و رفیع است. و خداوند در قرآن حضرت عیسی را از صالحان و شایستگان و نیکوکاران معرفی کرده است.
حضرت عیسی(ع)، همچون تمامی انبیاء پیشین، مصدق و تصدیق کننده پیامبران قبلی و مبشر و بشارت دهنده ظهور پیامبر بزرگ اسلام بعد از خود به نام احمد، است. یعنی حضرت عیسی(ع) هم با راهی که پیامبران پیشین پیموده اند و هم با راهی که پیامبر بعد از خود، یعنی پیامبر بزرگ اسلام خواهد پیمود، هماهنگ و منطبق است.
او درعین حال زمینه را برای ظهور پیامبر اسلام فراهم نمود و خود از منتظران و بشارت دهندگان طلوع خورشید خاتمیت و بعثت حضرت محمد(ص) در تداوم خط رسالت انبیاء بوده است.
حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ص) دو پیامبر بزرگ و اولواالعزم، الهی هستند که یکی مبشر و دیگری مکمل دین و آیین او و خاتم همه انبیاء است.
چنین پیوندی میان پیامبران بزرگ خدا، پیوندی الهی و ناگسستنی است و موحدان حقیقی جهان و پیروان واقعی دین کامل، آنهایی هستند که این پیوند مقدس را در می یابند و باور دارند.
پیامبری عیسی دارای ادله و تأییدات الهی
«و به عیسی پسر مریم، برای اثبات نبوتش، معجزات و ادله روشن و حجت ها و نشانه های آشکار دادیم و او را به واسطه روح القدس تأیید و تقویت و توانایی بخشیدیم. (سوره بقره- آیه 87)
ارائه معجزات آشکار و حجت های روشن و محکم، از ویژگی های مهم همه پیامبران الهی است. تا اینکه از سویی، دلیل و سندی برای صدق نبوت و حقانیت رسالتشان باشد و از طرفی وسیله ای برای جلب اعتماد و اعتقاد مردم تا آنان را به راه توحید و خداپرستی و آیین الهی دعوت و هدایت کنند.
حضرت عیسی(ع) همانند سایر انبیاء بزرگ الهی دارای معجزاتی بود که اهم این معجزات و نشانه ها در قرآن کریم، بیان شده است. و لذا می توان گفت: سرمایه اصلی حضرت عیسی(ع) بینات است که از یک سو حقانیت و رسالت او را تبیین و تأیید می کند و از سوی دیگر حقایق مربوط به مبدأ و معاد و دیگر نیازهای بشر را تبیین و تشریح می نماید، یعنی در حقیقت حضرت عیسی بن مریم وسیله و روش و طریق دعوت خود را حکمت می داند که بدین وسیله انسانها را دعوت به توحید و معنویت و اخلاق و تهذیب نفس و اصلاح امور می نمود و با حکمت الهی حقایق و تعالیم آسمانی و شریعت دینی را تبیین می کرده است.
از دیدگاه قرآن کریم، هر پیغمبری از انبیای الهی با مخالفت ها، وکارشکنی های مردم عصر خود، روبرو بوده است و حضرت عیسی(ع) هم از این قاعده مستثنی نبوده است و حضرت عیسی(ع) یکی از پیغمبران بزرگ الهی است که همچون سایر پیامبران اولواالعزم، با صبر و استواری در مقابل ناملایمات و نامردمی ها و توطئه های بنی اسرائیل، مبارزه و مقاومت کرد و چراغ پرنور توحید و هدایت و رحمت را در جهان عصر خود برافروخت و پرچم مکتب توحیدی را برافراشت.
سرانجام با کمک یاران خود، کار ابلاغ وحی و رسالت و تعالیم پیامبری خود و برنامه دعوت را با همه مشکلات و موانعی که وجود داشت به نحو احسن به انجام رساند.
او به عنوان معلم بزرگ توحید و اخلاق و معنویت قهرمانانه بر عقاید شرک آمیز و اوهام علمای یهود حمله برد و افکار و عقاید پوشالی و باطل آنها را ویران و نابود ساخت.
سالروز تولد حضرت عیسی مسیح(ع) را به تمام مسیحیان و دوستداران آن حضرت در سراسر میهن اسلامی تبریک و تهنیت می گوییم.