آسمون

آسمون بغضشو خالی می‌کنه

_{آدمو حالی به حالی می‌کنه}

_{کوچه‌ها رنگ زمستون می‌گیرن}

_{شیشه‌ها بخار و بارون میگیرن}

_{آدما چتراشونو وا می‌کنن}

_{گریه ی ابرو تماشا می‌کنن}

_{نمی‌خوان مثل درختا تر بشن}

_{از دل قطره ها با خبر بشن}

_{نمی‌خوان بی‌هوا خیس آب بشن}

_{زیر بارون بمونن خراب بشن}

_{اما تو چترتو بستی کبوتر}

_{زیر بارونا نشستی کبوتر}

_{رفتی و سنگا شکستن بالتو}

_{اومدی هیچکی نپرسید حالتو}

_{بعضیا دشمنای خونی شدن}

_{بعضیا غول بیابونی شدن}

_{بعضیا می‌گن که بارون کدومه}

_{بوی نم،شرشر ناودون کدومه}

_{دیدی آسمون خراب شد سرما}

_{غصه شد وصله ی بال و پرما}

_{حالا تو سایه نشینی مثل من}

_{خوابای ابری می‌بینی مث من}

_{چقد اینجا می‌خوری خون جگر}

_{کبوتر عصاتو بنداز و بپر}

حضرت موسی

^{آورده اند که خداوند متعال به حضرت موسی ( ع ) وحی فرمود که :
شش چیز در شش جا قرار دارد و مردم آنها را در جای دیگر می طلبند و هرگز نمی یابند .
من آسایش را در بهشت قرار دادم و مردم آنرا در دنیا می جویند ؛
علم را در گرسنگی نهادم و آنها در سیری می طلبند ؛
عزت را در بیداری شب قرار دادم و مردم آنرا در دربار پادشاهان جستجو می کنند ؛
رفعت و بزرگی را در فروتنی قرار دادم ؛ مردم آنرا در تکبر می جویند ؛
استجابت دعا را در غذای حلال نهاده ام و مردم آنرا در سر و صدا می جویند ؛
بی نیازی را در قناعت قرار داده ام ؛ مردم آنرا در زیادی مال می طلبند که هیچ گاه نخواهند یافت.
کاش بتوانیم برای دستیابی به هر چیز ارزشمند راهی را بپیمائیم که لازمه دستیابی به آن است}

بی عنوان