بزرگمردی بنام چمران

بزرگمردی بنام چمران

حضور چمران هنوز بر خاک جبهه ها پایدار است .
هنوز خاک خوزستان , خطه کردستان , کربلای ایران و جبهه لبنان خاطره هایی از آن عزیز در دل خود دارد.
اویی که حکایت همت و عظمت ایمان و ژرفای خلوصش آوازه ماندگار تاریخ است . هنوز هم صدای چمران را می شود شنید. هنوز هم حضور چمران را در صحنه ها می توان دید.
هنوز نجوای نیازش بر دلها طنین انداز است که می گفت : « خدایا! تو می دانی که تار و پودم با مهر تو سرشته است . »
چمران آن بزرگمردی است که بزرگ زمان . اسوه ایمان , حضرت امام (ره ) در شهادتش فرمود : « او (شهید چمران ) با سرافرازی زیست و با سرافرازی شهید شد و به حق رسید)
شهید چمران سالها بود که دل به ملاقات با حق بسته بود. سالها بود که خویش را مهیای لقائش ساخته بود.
از پشت میز ریاست دل کنده و خاک جبهه را برگزیده بود.
حرفهایش , حرفهای دنیایی نبود , رازها و نیازهایش در خلوت خویش با معبود شنیدنی است , آنگاه که می گوید :
« خدایا تو را شکر می کنم که لذت معراج را بر روحم ارزانی داشتی تاگاه گاهی از دنیای ماده درگذرم و آنجا جز وجود ترا نبینم و جز بقا تو چیزی نخواهم . » آنگاه که خصم قصد ما کرد را یادت می آید آنگاه که خصم آمد تا خانه ما را بگیرد , اما غافل از حضور پاسداران بیدار , و چمران و چمرانها بود. همان سعیدعزیز که گفت : « من آزاده ام , من از جهان دست برداشته ام . من از مرگ وحشتی ندارم و تا به ساعتی به آغوش مرگ فرو می روم . »
رفت و تا آنجا رفت که سالها در انتظارش دردها کشیده بود.
می گفت : خوش دارم که در نیمه شبها در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم , با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم . آرام , آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم . محو عالم بی نهایت شوم , از مرزهای عالم وجود در گذرم و در وادی فنا غوطه ور شوم و جز خدا چیزی را احساس نکنم . »
و چه زود گریه های شبانه و عارفانه اش به ثمر نشست و دعاهای آسمانی اش به اجابت رسید.

دکتر شریعتی

یکی از فلاسفه ی یونان به مرگ محکوم شده بود و خویشاوندی می گریست.
فیلسوف پرسید: چرا گریه می کنی؟
گفت : چون تورا بی گناه می کشند.
گفت : دوست داشتی گناهکارم بکشند؟ این چه گریه ای است، که برای من افتخار بزرگی است، که بی گناه کشته می شوم و اگر جز این بود و گناهکار کشته می شدم، که باید کشته می شدم!
این برای من امتیاز بزرگی است که دشمنم، دشمنی معصوم کش و بی گناه کش و ستمکار است. اگر دشمنم عادل و منطقی می بود و بر اساس حکم و حق و قضاوتی محکومم می کرد که برایم هیچ نمی ماند.
دکتر شریعتی تاریخ ادیان ج 2 ص 5

یار از من

 

رقیبا! من نمى گویم گل و باغ و بهار از من
بهار از تو، گل از تو، هر دو عالم از تو یار از من
مرا اى باغبان از داغ دل برگ و نوا باشد
چمن از تو، گل از تو، بلبل از تو، لاله زار ازمن