و جهان از این «غار» روشنی گرفت
عشق در حرا، حرمت جاوید یافت؛ چرا که حرا، حریم نور است و روشنایی.
حرا در بلندای سنگواره ای به حضور الهی محمد(ص) تا ابد اعتبار یافت. نفس جبرئیل که دمید دیگر حرا، مغاکی تیره نبود. قدمگاه فرشتگان آسمانی بود که ناموس بزرگ خدا را بر شانه بشر نهادند ومحمد (ص) مبعوث شد.
از آن زمان تا همیشه هستی، حرا، همچون خورشید بر جان جهان می تابد.
آغاز هفت سالگی، ابتدای شروع دنیاست. هفت ساله ها در بزرگترین روز زندگی شان دریچه دنیای بزرگترها را می گشایند. می آیند تا به نام حق، درس معرفت به جان گیرند. به استقبال توسن دانش سبد سبد یاس و رازقی می آورند و چشم هایی لبریز از امید تا بخوانند به نام خدا. بر معلمان و مربیان است که نهال وجودشان را سیراب از باورهای دینی و ملی کنند و چشم هایشان را همواره رو به افق بلند تعالی در انتظار بی کران ترین آرزوها گشاده بگذارند.