و جهان از این «غار» روشنی گرفت
عشق در حرا، حرمت جاوید یافت؛ چرا که حرا، حریم نور است و روشنایی.
حرا در بلندای سنگواره ای به حضور الهی محمد(ص) تا ابد اعتبار یافت. نفس جبرئیل که دمید دیگر حرا، مغاکی تیره نبود. قدمگاه فرشتگان آسمانی بود که ناموس بزرگ خدا را بر شانه بشر نهادند ومحمد (ص) مبعوث شد.
از آن زمان تا همیشه هستی، حرا، همچون خورشید بر جان جهان می تابد.
با درود وسلام بر محمد و آلش
مطلب زیبا و قلم روانی داری
موفق باشید
سلام -بلاگ خوبی دارید .امیدوارم به بلاگ دوستان ۸۲ سر بزنید البته در مورد برنامه های کامپیوتریه نمیدونم علاقه ای داربد یا نه .در هر حال موفق باشید و عبدتان مبارک
ارادتمند شما هاهو
سلام نسرین خانم.در مورد سوالتون به نظر بندخ حقیر بهتره منصرف بشین و یه سهم دیگه تقاضا بدین.موفق باشین
سلام
عیدت مبارک
راستی چند بیت از شعر مذمت دنیا رو تو وبلاگم مینویسم با اجازت !!
اگه ناراحت می شی بهم بگو تا پاک کنم
ببخشید
.::خوش باشی::.