یار دبستانی من

یار دبستانی من
با من و هم راه منی
چوب الف بر سر ما
بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو
بر تن این تخت سیاه
ترکیه بیداد و ستم
مونده هنوز روی تن ما
دشت بیفرهنگی ما
هر ز تمومه الفهاش
خوب اگه خوب
بد اگه بد
مرده دلهای آدمهاش
دست من و تو باید این
پردهها را پاره کنه
کی میمونه جز من و تو
درد ما را چاره کنه
یار دبستانی من
با من و هم راه منی
چوب الف بر سر ما
بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو
بر تن این تخت سیاه
ترکیه بیداد و ستم
مونده هنوز روی تن ما

تبریک به مناسبت شکستن حصر آبادان

بسم الله الرحمن الرحیم
تیمسار سرتیپ فلاحی، تیمسار سرتیپ ظهیرنژاد و جناب آقای محسن رضایی «ایدهم الله تعالی»
تلگراف شما درخصوص فتح بزرگ که خداوند تعالی نصیب ارتش، نیروی هوایی و هوانیروز، سپاه پاسداران، بسیج، ژاندارمری، فداییان اسلام و سایر نیروهای مردمی فرموده و محاصره آبادان به طور کامل شکسته شده است، واصل گردید.
اینجانب این پیروزی بزرگ را به فرماندهان تمامی نیروهای مسلح و به سربازان ارجمند و سپاهیان نیرومند تبریک می گویم. و امید است این سرافرازی ها را که برای اسلام و میهن فراهم می کنند منظور نظر ولی الله الاعظم، بقیه الله «ارواحناله الفدا» باشد. و آخرین پیروزمندی را که بیرون راندن نیروهای متجاوز کافر از سرزمین های میهنمان است، ملت شریف بزودی مشاهده کند. اینجانب به اسم ملت بزرگ ایران از رزمندگان دلیر ارتش و سپاه و دیگر قوای مسلح «ایدهم الله تعالی» تقدیر و تشکر می کنم.
از خداوند متعال توفیق، نصرت و عظمت اسلام و مسلمین و بخصوص نیروهای مسلح اسلامی را خواستار است.
والسلام علیکم
روح الله الموسوی الخمینی
5مهرماه 1360

باز مدرسه

باز شکوفه های درخت مدرسه می شکفد، و باران ترنم کودکانه بر چهره غم گرفته مدرسه فرومی نشیند و بغض دلتنگی میز و نیمکت ها می ترکد، دلهای کوچک دانش آموزان برای مدرسه و در و دیوار مدرسه برای هم تنگ شده است، یاد ایام کودکی به خیر «اردیبهشت» برای تعطیلی پایان سال شمارش معکوس شروع می شد و دلتنگی برای «مهر» از «تیر»، باز مدرسه، باز عشق، باز شور و حرارت، گریه و خنده، فخر و غرور و باز چهره های غمزده ژولیده...کودکان ژنده پوش مدرسه آتشی است بر دلهای نازک و پرمهر مهرویان و آنانند که قسمت می کنند تکه نانی را، کاسه شیری و یا دفتر و قلمی را، مدرسه ای مقدس، ای خوب، کاش دوباره به آن ایام برمی گشتم و با همان سادگی و بی آلایشی با همان غمهای توأم با شادی تو را در آغوش می گرفتم، آه! چقدر دلم برای این رجعت پاک تنگ شده اما تبلور این عشق پاک این دلتنگی را در لحظه شماری فرزندانم می بینم که چگونه برای بازگشایی مدرسه لحظه شماری می کنند. قسم به نام مقدست حرمت قلم را در فرزندانم به ودیعه بگذار و به همه فرزندان ایران بگو که مزد قلم پاک رضایت خداست.