نامش سپید باد

پیوسته مرگ پیش نگاهش چو عید بود
نامش سپید باد که راهش سپید بود

با آنکه قفل وحشت شب را شکسته بود
دروازه ی بهشت خدا را کلید بود

هم آن بزرگ ، گوشه ی چشمی به تاک داشت
هم سایه ای برای درختان بید بود

عرفان عاشقانه ی عین القضاتی اش
شیرازه بند لمعه ی شیخ شهید بود

آن مرد پیش از آنکه بیاید به عرش رفت
آن مرد پیش از آنکه بمیرد شهید بود