الهه ناز

باز ای الهه ناز
 بادل من بساز
 کین غم جانگداز ،
برود ز برم
 گر دل من نیاسود ،
 از گناه تو بود
 بیا تا ز سر، گنهت
باز ای الهة ناز ،
 با دل من بساز
 گذرم باز ،
 می کنم دست یاری ،
 به سویت دراز
 بیا تا غم خود را ،
با راز ونیاز،
 ز خاطر ببرم
 گر نکند تیر خشمت ،
 دلم را هدف
 به خدا همچو مرغ ،
 پر شور وشعف
 به سویت بپرم آن که او ،
 به غمت ، دل بندد ،
 چون من کیست ؟ ناز تو ،
 بیش از این بهر چیست؟ تو الهة‌نازی ،
در بزمم بنشین من تو را وفادارم ،
بیا که جز این ،
 نباشد هنرم این همه بی وفایی ،
 ندارد ثمر
 به خدا اگر از من ،
نگیری خبر ،
 نیابی اثرم