سکوت کوچه‌ها

سکوت کوچه‌ها

دلم پر است و هی بهانه میکند غروب را خدایا چقدر خسته‌ام چرا نمی شوم رها ؟ نه عابری نه مژده‌ای نه بوی شعر تازه‌ای پرنده پر نمی زند در این سکوت کوچه‌ها بیا و لطف کن ببار آسمان! که تشنه‌ام تورا به باغچه تو را به گریه‌های بی ‌صدا نه در بها دست‌ها نه در مجال یک نگاه نه در مرور خاطره نه در عبور آشنا نمی‌شود خلاصه شد‚ نمی‌شود خلاصه کرد دلم حضور عشق را بهانه می‌کند چرا؟ نگاه پنجره به سوی صبح باز می‌شود من و هوای پر زدن بگو کجاست تا ناکجا؟

تنها تو مانده‌ای نصرالله!

تنها تو مانده‌ای نصرالله!

تنها تو مانده‌ای نصرالله! شرم الشیخ کوفه است و جنوب‌، نینوا! دارد جنوب شبیه کربلا می شود مدیترانه‌، فرات است فرات‌، عبای توست! برای این همه زخمی برای این همه بی کفن تنها ردای مهربان تو مانده است! وگرنه این سران دشداشه‌هاشان را پرچم صلح کردند و فروختند شاید اگر نبود نفت می‌جنگیدند دیروز، ذوالفقار را با قطعنامه‌ها تاق زدند امروز منتظرند که از قطعنامه‌ها زمین و نان فرشته و غلمان ببارد! بارید! و قطعنامه همین بمبی ست که دارد می‌بارد! جنوب غرق خون است و غزه آهوی زخمی تو تنها مانده ای نصرالله! در خیبری به نام جنوب و هواپیماها دارند خندق می کنند و کودکان زخمی تشنه اند تو رفته ای از شریعه آب بیاوری در برابر چشم این همه ماهواره جاسوسی اوضاع روزگار بد نیست از سران عرب یکی با شمشیری از طلا بر کمر دارد ریشش را خضاب می‌کند و یکی همیشه در مواقع حساس به سجده می‌رود شیخ فلان تا دشداشه را عوض کند شیخ الرشید تا سان ببیند از برابر عکسش شاه کوچک تا برگردد از تعطیلات آمریکایی دیر خواهد شد نماد ارتش عربی پلیس مصراست که همچنان حمله می کند به الازهر! جان بولتون دارد پارس می‌کند در سازمان ملل! تنها تو مانده ای نصرالله! پس شمشیر را پس بگیر و اسب را پس بگیر و شریعه را پس بگیر و غیرت عربی را پس بگیر که پادشاهان عرب شیهه اسبان مرده‌اند!

در گهواره از گریه تاسه می رود

در گهواره از گریه تاسه می رود
کودک کر و لالی که منم
هراسان از حقایقی که چون باریکه ای از نور
از سطح پهن پیشانیم می گذرد
خواهران و برادران
 نعمت اندوه و رنج را شکر گذار باشید
همیشه فاصله تان را با خوشبختی حفظ کنید
پنج یا شش ماه
خوشبختی جز رضایت نیست
به آشیانه با دست پر بر می گردد پرستوی مادر
گمشده در قندیل های ایوان خانه ای که سالهاست
 از یاد رفته است
خوشا به حالتان که می توانید گریه کنید بخندید
همین است
 برای زندگی بیهوده دنبال معنای دیگری نگردید
برای حفظ رضایت
نعمت انتظار و تلاش را شکرگزار باشید
پرستوهای مادر قادر به شکارش بچه هاشان نیستند