دعاى‏روز دوازدهم‏ماه مبارک رمضان

اللَّهُمَّ

زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ

وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکَفَاف‏

ِوَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ

وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کُلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِکَ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِینَ‏

اى خدا در این روز مرا به زیور ستر و عفت نفس بیاراى‏

و به جامه قناعت و کفاف بپوشان

و به کار عدل و انصاف بدار

و از هر چه ترسانم مرا ایمن ساز به نگهبانى خود

اى نگهدار و عصمت بخش خدا ترسان عالم.

*****

و فضیلت

یک شب از شبهاى

این ماه را بر فضیلت شبهاى

هزار ماه دیگر ترجیح داده و نام آن را

شب قدر نهاد که در آن فرشتگان و جبرائیل

در مورد هر امرى با اجازه پروردگار

نازل مى‏شوند، شبى

که تا طلوع سپیده

شب سلامت

است‏

و هنگام نزول برکات

همیشگى بر هر کس

از بندگانش که بخواهد و

آنچه که حکم و فرمانش اقتضا کند.

Then He made one of its nights surpass the nights of a thousand months and named

it the Night of Decree; )in it the angels and the Spirit descend by the leave of their

Lord upon every command(, a peace

 

constant in blessings until the rising of the dawn upon whomsoever He will of His

servants according to the decision He has made firm.

****

خدایا،

حب و دوستی

خود را بواسطه احسان

بی پایانت بر ما ارزانی داشتی؛

چه زشت و ناپسند است سرپیچی

از محبوبی که لطف خود را گسترانیده است؛
پروردگارا بر این التفات و عنایت بیفزای

و ما را از سوزندگی خشم و زبونی

آخرت مصون دار؛
آتش شهوت و شهرت

را در وجودمان بخشکان و

گلستان انس و احسانت را

در وجودمان شکوفا کن.