بتخانه نفستان را بشکنید

ما هرچه داریم و هرچه بر ما می گذرد از این حب نفس و از این انانیت است:
«اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک» ]بدترین دشمنان تو، نفس خودت است که بین دو پهلویت قراردارد[ یک چنین تعبیری است، از همه دشمنها بدتراست، از همه بتها بزرگتر است، مادر بتهاست: «مادر بتها، بت نفس شماست»، از همه بتها بیشتر، انسان به این]نفس خودش[ عبادت می کند، توجهش به این بیشتر است و تا این بت را نشکند نمی تواند الهی شود. نمی شود هم بت باشد و هم خدا، این نمی شود، هم انانیت باشد و هم الاهیت باشد، تا از این بیت، از این بتخانه، از این بت رها نشویم و پشت نکنیم به این بت و رونکنیم به خدای تبارک و تعالی و از این خانه خارج نشویم یک موجودی هستیم به حسب واقع بت پرست، ولو به حسب ظاهر خداپرست!
****
مولانا:

         
نفست اژدرهاست او کى مرده است        از  غم  بى ‏آلتى  افسرده  است‏

گر     بیابد     آلت     فرعون        او         که  به  امر  او  همى ‏رفت آب جو

آن  گه  ا و  بنیاد    فرعونى        کند        راه  صد  موسى  و صد هارون زند

کرمک  است  آن  اژدها  از  دست فقر        پشه  اى  گردد  ز جاه و مال صقر

اژدها  را    دار    در     برف        فراق        هین  مکش او را به خورشید عراق‏

تا   فسرده   مى‏بود    آن       اژدهات        لقمه‏ى   اویى  چو   او  یابد  نجات‏

مات   کن  او  را  و  ایمن  شو  ز مات         رحم کم کن نیست او ز اهل صلات‏

 کان  تف  خورشید  شهو ت    بر   زند        آن   خفاش   مرده   ‏ریگت   پر   زند

مى ‏کشانش   در جهاد   و   در   قتال        مردوار    اللَّه        یجزیک    الوصال‏

چون   که  آن   مرد   اژدها   را    آورید        در  هواى  گرم و خوش شد آن مرید

 لاجرم   آن   فتنه‏ها   کرد    اى   عزیز         بیست همچندان  که ما  گفتیم نیز

 تو   طمع  دارى   که   او    را   بى‏جفا         بسته   دارى  در  وقار  و  در  وفا
هر  خسى  را   این  تمنا   کى   رسد         موسیى    باید   که  ژدرها   کشد
صد   هزاران  خلق   ز   اژدرهاى     او         در  هزیمت  کشته  شد  از  راى او