سبوی دوست

عمری گذشت و راه نبردم به کوی دوست       مجلس تمام گشت و ندیدیم روی دوست

گلشن معطر است سرا پا ز بوی یار                 گشتیم هر کجا نشنیدیم بوی دوست

هر جا که می روی ز رخ یار روشن است          خفاش وار راه نبردیم سوی دوست

می خوارگان دل شده ساغر گرفته اند            ما را نمی نصیب نشد از سبوی دوست

گوش من و تو وصف رخ یار نشنود             ورنه جهان ندارد جز گفتگوی دوست

با عا قلان بگو که رخ یار ظاهر است     کاوش بس است این همه در جستجوی دوست

ساقی ز دست یار به ما باده می دهد            بر گیر می تو نیز ز دست نکوی دوست

بهمن 1365

امام خمینی (ره)